Η αξία της σιωπής

Σε έναν εξωφρενικά θορυβώδη κόσμο πως να σκεφτείς να μείνεις στην σιωπή;

Με έναν αγαπημένο φίλο πάντα θέλαμε να πάμε μαζί σε ένα yoga retreat αλλά είχαμε ένα θεματάκι…. Πώς θα τα βγάζαμε πέρα με την άσκηση σιωπής; Στην άσκηση σιωπής δεν μιλάς. Μπορεί να είναι από ένα 24ωρο μέχρι και παραπάνω. Μας φαντάζεσαι να καθόμαστε δίπλα-δίπλα και να μην μιλάμε; τον ρωτάω και αμέσως σκάμε στα γέλια. Εντάξει, μπορεί να καταφέρουμε να μην μιλάμε αλλά είναι σίγουρο ότι θα μας πιάσουν τα γέλια του λέω και συμφωνούμε. Στην αρχή νόμιζα ότι αυτή η δυσκολία μας έχει να κάνει με το γεγονός ότι είμαστε και δυο άνθρωποι «έξω καρδιά» που μπορούμε να κουβεντιάζουμε και να γελάμε επί ώρες! Όσο άρχισα να μένω πιο πολύ μόνη στην σιωπή μου συνειδητοποίησα ότι καθόλου μα καθόλου δεν έχει σχέση η εξωστρέφειά μας. Σε έναν εξωφρενικά θορυβώδη κόσμο σαν και αυτό στον οποίο ζούμε πως να σκεφτείς να μείνεις στην σιωπή;

Έτσι κι αλλιώς τον θόρυβο και την φωνή την κουβαλάμε στο γονίδιό μας. Παρατηρήστε ένα καφέ ή ένα εστιατόριο στην Ελλάδα όπου όλοι μιλάνε δυνατά. Μόλις φύγει ο πολύς ο κόσμος ξαφνικά ανακαλύπτεις πόσο βαβούρα είχε αλλά και πόσο σε ενοχλούσε κιόλας! Στην τηλεόραση όλοι φωνάζουν και τσακώνονται, στον δρόμο δεν προλαβαίνει να ανάψει το πράσινο φανάρι και ο δέκατος πίσω στην σειρά είναι ο πρώτος που κορνάρει σαν τρελός και στην παραλία αν δεν είσαι μόνος σου, το κύμα δεν υπάρχει περίπτωση να το ακούσεις… Θυμάμαι πριν χρόνια, ως φοιτητές, είχαμε πάει στην Χάγη για την γιορτή νεολαίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μόλις μπήκαμε στο τοπικό λεωφορείο για να πάμε στο youth hostel που μας είχαν κλείσει, είμασταν οι μόνοι που ακουγόμασταν. Και η γιαγιά που καθόταν πίσω μου λέει στην φίλη της : «Τα παιδιά είναι από την Ελλάδα!». Εντάξει, έχουμε την χαρά της ζωής μέσα μας, αλλά ας μην το συγχέουμε αυτό με τον συνεχή θόρυβο.

Σιωπή λοιπόν. Σιωπή μέσα μας και έξω μας. Μην γελιέστε. Δεν είναι εύκολο καθόλου. Αλλά και σαν όλα τα ζόρικα πράγματα έχει σημαντική αξία. Η αξία της σιωπής έγκειται στο ότι καλούμαστε να ακούσουμε εμάς χωρίς την διάσπαση μιας τηλεόρασης, ενός ραδιοφώνου, κάποιου που μιλάει, ενός αυτοκινήτου που κορνάρει ή τις φωνές του γείτονα. Τι συμβαίνει τότε λοιπόν;

Αμηχανία, νευρικότητα, μπορεί και θλίψη, αδυναμία συγκέντρωσης, σωματικοί πόνοι, φαγούρες, ανυπομονησία να τελειώσει αυτό και ένα σωρό άβολα συναισθήματα αναδύονται. Πράγματα και καταστάσεις που στον θόρυβο δεν ακούγονται από κανέναν! Και ειδικότερα από εμάς. Στους περισσότερους δεν αρέσει η σιωπή γιατί αρκετές φορές δείχνει το κενό που υπάρχει εντός. Αρκετοί δε, συνδέουμε την σιωπή με την ασημαντότητα. Θέλουμε να φαινόμαστε και να ακουγόμαστε. Θέλουμε να είμαστε κάποιος στα μάτια του άλλου. Αλλά ποιος;

Όπως τονίζει η Kyra Cavanaugh στην HuffPost, πρόεδρος της συμβουλευτικής εταιρείας Life Meets Work (η ζωή συναντά την εργασία) η οποία βοηθά οργανισμούς και επιχειρήσεις να υιοθετήσουν μια ευελιξία στον εργασιακό χώρο αλλά και να την βελτιώσουν, η σιωπή σε κάνει ευάλωτο. «Έπρεπε να πω στους πελάτες μου ότι δεν θα μπορούσα να μιλήσω για έξι εβδομάδες. Ήταν τόσο υποστηρικτικοί. Πήρα πάνω από 100 ηλεκτρονικά μηνύματα που μου εύχονταν να γίνω καλά και συνειδητοποίησα ότι οι άνθρωποι στην ζωή μου δεν ήθελαν την τελειότητα. Ήθελαν να γίνω καλά».

 «Ο κόσμος θα συνεχίσει να γυρίζει και χωρίς εσένα»

Η Kyra Cavanaugh,  επιχειρηματίας, μητέρα τριών παιδιών και επαγγελματίας ομιλήτρια, η οποία ανακάλυψε την αξία της σιωπής όταν μάτωσαν οι φωνητικές χορδές της και ο γιατρός της σύστησε αφωνία για περίπου δυο μήνες, είπε μια λέξη κλειδί: τελειότητα. Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμένουμε από τους εαυτούς μας τίποτα λιγότερο από την τελειότητα και τότε αρχίζουν τα προβλήματα. Δεν μας επιτρέπουμε ούτε την αδιαθεσία που βασικά είναι ο τρόπος του σώματος να μιλήσει. Όπως λέει και μια φίλη «ο κόσμος θα συνεχίσει να γυρίζει και χωρίς εσένα». Και η σιωπή έρχεται να δείξει, ανάμεσα σε πολλά άλλα, ακριβώς αυτό και να μας μάθει να βάζουμε τα όρια. Η σιωπή βοηθά να αυξήσουμε την ενέργειά μας και να θυμηθούμε τις πραγματικές μας επιθυμίες. Η σιωπή βγάζει την αλήθεια μας στην επιφάνεια.

«Συνειδητοποίησα ότι κουβαλούσα μεγάλο βάρος στην πλάτη γιατί ήθελα να είναι όλοι οι άλλοι ευχαριστημένοι. Η σιωπή με βοήθησε να καταλάβω ότι είχα ευθύνη πρώτα προς τον εαυτό μου. Έτσι άρχισα να δημιουργώ μια ζωή όπου είμαι χαρούμενη και συνεπώς καλύτερη, μητέρα, σύζυγος, κόρη, επιχειρηματίας κ.ά.» υπογραμμίζει η Kyra.

Έτσι, την επόμενη φορά, αφήστε το κινητό μέσα στην τσάντα όταν είστε με ένα φίλο-η. Βρείτε ένα ήσυχο μέρος μέσα στην ημέρα και καθίστε εκεί για 5 λεπτά. Μπορεί να είναι η κρεβατοκάμαρα ή ακόμα και το μπάνιο. Μην επιτρέψετε σε κανέναν και τίποτα να σας ενοχλήσει. Εάν έχετε την πολυτέλεια αυτό να γίνει στην φύση, ακόμα καλύτερα. Τα πέντε λεπτά θα γίνουν αργότερα δέκα λεπτά και αυτό το δεκάλεπτο θα γίνει τόσο πολύτιμο που δεν θέλετε να το χάσετε. Θα είναι μια πολύτιμη μπαταρία που θα φορτίζει θετικά για όλη την ημέρα σώμα και μυαλό.

 

 

Η αναδημοσίευση φωτογραφιών και κειμένων του blog, επιτρέπεται μόνο έπειτα από άδεια του annastories.gr