Η δύναμη της αγκαλιάς

Χωρίς άγγιγμα, οι άνθρωποι γίνονται λιγότερο άνθρωποι… 

Κουβεντιάζω με μια αγαπημένη φίλη που πριν κάποιους μήνες έχει χάσει τον πατέρα της. Συγκινείται και εγώ σταματάω να μιλάω και ενστικτωδώς την αγκαλιάζω. Μένουμε έτσι για αρκετή ώρα. Και μετά φεύγουμε. Όταν ξανασυναντιόμαστε μου λέει: «Ξέρεις τι συνειδητοποίησα; Ότι μου έλειπε πολύ μια αγκαλιά. Σ’ ευχαριστώ!». Συγκινήθηκα και είναι αλήθεια ότι μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα σκεφθεί πόσα πολλά μπορεί να δώσει μια αγκαλιά. Η θεραπευτική δύναμη της αγκαλιάς είναι μεγάλη. Και πλέον εξηγείται και επιστημονικά. Αλλά πέρα από την επιστημονική προσέγγιση, πρόκειται για ενστικτώδη γνώση. 

Η λέξη «αγκαλιά» προέρχεται από την λέξη «αγκάλη» και αυτή με την σειρά της από το «άγκος» που είναι ο κεκαμένος βραχίονας. Μεταφορικά, σημαίνει ζεστασιά, στοργή. Επομένως, το να δίνεις ζεστασιά και στοργή είναι αγάπη, είναι θεραπεία. Συνήθως στο μυαλό των περισσοτέρων η λέξη αγκαλιά φέρνει την εικόνα μιας μητέρας να αγκαλιάζει το παιδί της, ή ένα ζευγάρι που αγκαλιάζεται σφιχτά. Η αγκαλιά, όμως, μπορεί και χρειάζεται να έρχεται και πέραν των στενά αγαπημένων προσώπων. Δείτε πως αγκαλιάζουν τα παιδιά. Με τόση αγάπη και χαρά. Δεν σκέφτονται τι θα πει ο άλλος, αν θα το δεχτεί, πώς θα το κάνουν… Απλά αγκαλιάζουν.

Είναι στ’ αλήθεια λυπηρό στις σημερινές κοινωνίες να λείπει η αγκαλιά, το άγγιγμα…. Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας The Guardian που θέτει το ερώτημα «Μήπως ζούμε μια κρίση αγγίγματος;», στην Βρετανία οι γιατροί προειδοποιήθηκαν πριν δυο μήνες να αποφεύγουν να αγγίζουν συμπονετικά τους ασθενείς τους γιατί αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μήνυση. Για τον ίδιο λόγο και οι νταντάδες αποφεύγουν να αγκαλιάζουν τα παιδιά που φροντίζουν. Για τον ίδιο λόγο και οι δάσκαλοι αποφεύγουν να αγγίζουν τα παιδιά.

Αγκαλιά κατά παραγγελία

Και στο μεταξύ η μοναξιά στην ίδια χώρα τείνει να γίνει επιδημία. Μέσα σε όλο αυτό, κάποιος σκέφθηκε να καλύψει το έλλειμμα αγγίγματος και έτσι, προέκυψαν οι επαγγελματίες cuddlers (από το cuddle που σημαίνει αγκαλιά, ήτοι αγκαλίτσες!). Στην Ευρώπη, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ οι πελάτες διαλέγουν από ένα μενού 72 αγκαλιών!!!

Εάν αυτό δεν είναι κρίση, όχι αγγίγματος απλώς, αλλά ανθρωπιάς, τότε τι είναι;

Στην Φλόριντα των ΗΠΑ μετά από την αιματηρή επίθεση με όπλο στο σχολείο Marjory, ο διευθυντής του υποσχέθηκε να αγκαλιάζει κάθε έναν από τους 3.300 μαθητές του. Βάσει μελέτης του Ινστιτούτου Ερευνών Αγγίγματος της Ιατρικής Σχολής του Μαιάμι, το άγγιγμα ρίχνει την αρτηριακή πίεση, επιβραδύνει τους χτύπους της καρδιάς και την απελευθέρωση των ορμονών του στρες. «Το άγγιγμα ενισχύει τα κύτταρα που είναι επιφορτισμένα με τον ρόλο της προστασίας του ανθρώπινου οργανισμού. Η σεροτονίνη αυξάνεται και το σώμα χαλαρώνει» τονίζει η Τίφανι Φίλντ, επικεφαλής του Ινστιτούτου.

Με το δάχτυλο στην οθόνη του κινητού

Με μια προσεκτική παρατήρηση διαπιστώνει κανείς πλέον πως αυτό που δέχεται άγγιγμα, στοργή και προδέρμ…. είναι μόνο το έξυπνο κινητό τηλέφωνο. Ακόμα και τα μικρά παιδιά που είναι σε ένα εστιατόριο με τους γονείς τους θα τα δεις μετά το φαγητό με το τάμπλετ ή το κινητό στο χέρι… Και η επικοινωνία με τον περίγυρο πάει περίπατο. Παιδίατροι παρατηρούν αυξημένο στρες σε παιδιά και επισημαίνουν ότι αυτά γίνονται πιο επιθετικά επειδή δέχονται όλο και λιγότερες αγκαλιές.

Βασικά, υπάρχει φόβος. Και ίσως όχι άδικα. Μόνο που ο φόβος της κακοποίησης μοιάζει να μας πηγαίνει στο άλλο άκρο. Που αρχίζουν και σταματούν τα όρια του αγγίγματος λοιπόν; Μήπως ήρθε η ώρα να το βρούμε; Και αν ισχύει ότι χωρίς αγκαλιά γινόμαστε λιγότερο άνθρωποι τότε τι άλλο μπορεί να μας περιμένει στην πορεία της εξέλιξής μας;

Ναι η αγκαλιά λείπει και προφανώς ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε για το γιατί που συχνά είναι πολύ βαθύτερο. Αγκαλιάζουμε συχνά τους αγαπημένους μας ανθρώπους; Αγκαλιάζουμε κάποιον που υποφέρει; Κάποιοι δεν το έχουμε μάθει γιατί απλά δεν μας συνέβη. Δεν το δεχτήκαμε. Αλλά αυτό αλλάζει.

Καλή Ανάσταση!

 

Η αναδημοσίευση φωτογραφιών και κειμένων του blog, επιτρέπεται μόνο έπειτα από άδεια του annastories.gr