Η εξουσία αποκαλύπτει τις ποιότητες…

«Aδύνατο να μάθεις τα φρονήματα, τη σκέψη, την ψυχή του κάθε ανθρώπου προτού πάρει στα χέρια του εξουσία» – Σοφοκλής (Αντιγόνη) 

Πριν δέκα χρόνια, κάνοντας την καθιερωμένη εβδομαδιαία έρευνα στον διεθνή τύπο στο πλαίσιο της εργασίας μου στην εφημερίδα, έπεσα πάνω σε ένα άρθρο του περιοδικού Fortune που εξηγούσε γιατί πολλοί Αμερικανοί προτιμούσαν μια συγκεκριμένη αεροπορική εταιρεία έναντι μιας άλλης μεγαλύτερης και σαφώς γνωστότερης. Στην ειδική έρευνα αγοράς που είχε διεξαχθεί, η πλειονότητα των ερωτηθέντων απαντούσε ότι οι εργαζόμενοι της δεύτερης αεροπορικής εταιρίας ήταν πάντοτε απότομοι και δύστροποι. Κοινώς, αγενείς. Σε αντίθεση, φυσικά, με τους ιπτάμενους φροντιστές της μικρότερης αεροπορικής εταιρείας που ήταν πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, ευγενικοί και καλοπροαίρετοι. Η συγκεκριμένη έρευνα, όμως, είχε πάει ένα βήμα παραπέρα. Είχε φροντίσει να ρωτήσει και τους ίδιους τους εργαζόμενους των δύο εταιρειών για τις συνθήκες εργασίας τους.

Οι «αγενείς» αεροσυνοδοί και φροντιστές ήταν ιδιαίτερα δυσαρεστημένοι με το περιβάλλον της εργασίας τους. Παρόλο που πληρώνονταν καλύτερα, η αντιμετώπισή τους από την διοίκηση ήταν άσχημη και αυτό είχε αρνητικό αντίκτυπο και στις μεταξύ τους σχέσεις. Έτσι, όλα τα νεύρα τους τα ξεσπούσαν στους επιβάτες. Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι της μικρότερης αεροπορικής εταιρείας έπαιρναν σαφώς μικρότερους μισθούς. Ωστόσο, ένιωθαν ότι η εργασία τους όχι μόνον αναγνωριζόταν αλλά είχαν και την κατανόηση των ανωτέρων τους όταν αντιμετώπιζαν κάποιο πρόβλημα οικογενειακό ή υγείας κλπ. Ήταν σαφές ότι έδιναν προτεραιότητα στο καλό κλίμα στην εργασία τους και αυτό είχε θετικό αντίκτυπο και στις υπηρεσίες τους προς τους πελάτες.

Δέκα χρόνια μετά, αφού μεσολάβησε μια τεράστια οικονομική και κοινωνική κρίση εκατέρωθεν του Ατλαντικού και ενώ τώρα βιώνουμε μια πανδημία που πυροδοτεί έναν νέο κύκλο κρίσης, η κουβέντα περί διοίκησης, εξουσίας και της χρήσης της επιστρέφει… Για χώρες όπως η δική μας, τολμώ να πως ότι ίσως και να μην υπήρξε ποτέ μια τέτοια κουβέντα. Το μόνο που ενδιαφέρει είναι τα μεγέθη. Και όμως, όπως λέει και η συγγραφέας και ομιλήτρια Μπριζίτ Τάσα Ιακίνθ , η οποία τα τελευταία τρία χρόνια συγκαταλέγεται σταθερά στους 100 ανθρώπους με την μεγαλύτερη επιρροή στον χώρο της διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, «αν δεν δείξεις εκτίμηση σε εκείνους που την αξίζουν, θα μάθουν να μην κάνουν τα πράγματα που εσύ εκτιμάς».

Εκτίμηση

Και η εκτίμηση δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε χρήματα. Είναι πολλά άλλα πράγματα. Η εκτίμηση εκφράζεται με έναν καλό λόγο ανοιχτά και ειλικρινά. Μπορεί να είναι ένα μικρό βραβείο, όχι απαραίτητα υλικό. Έχει να κάνει με το χτίσιμο μιας σχέσης εμπιστοσύνης και ειλικρινούς επικοινωνίας. Έχει να κάνει με το αν μπορείς να δεις και να ακούσεις τι έχει να σου πει ο άλλος. Μπορεί για μια μητέρα το ότι της επιτρέπεται να φύγει μισή ώρα νωρίτερα για να πάρει το παιδί της από το σχολείο σε ώρα ανάγκης ή να εργαστεί από το σπίτι κάποιες φορές, να είναι σημαντικότερο από μερικά χρήματα επιπλέον. Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι δεν την αντιμετωπίζουν ως αδύναμο κρίκο εξαιτίας της μητρότητας. Εκτίμηση είναι όταν ο εργαζόμενος νιώθει ότι αυτό που κάνει έχει αξία. Η αλήθεια είναι ότι σε κανέναν δεν αρέσει να τον υποτιμούν.

«Φέρσου στους υπαλλήλους σου άσχημα και δεν πρόκειται να προσπαθήσουν το ίδιο σε αυτό που κάνουν. Θα αρνηθούν να κάνουν το κάτι παραπάνω για να εξυπηρετήσουν τους πελάτες σου και αν πράγματι συμβαίνει αυτό, τότε η επιχείρησή σου έχει πρόβλημα» τονίζει η Ιακίνθ. Σύμφωνα με έρευνα της Globoforce, το 78% των εργαζομένων απάντησε ότι θα εργάζονταν σκληρότερα αν οι προσπάθειές τους αναγνωρίζονταν και εκτιμούνταν. Και φυσικά, μιλάμε για αυθεντική αναγνώριση και εκτίμηση. Κατά τον Ντέιλ Κάρνετζι, «οι άνθρωποι εργάζονται για τα χρήματα αλλά θα έβαζαν και άλλη προσπάθεια για την επιβράβευση και την αναγνώριση».

Τι πραγματικά σημαίνει Καλός;

Νομίζω ότι είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ακόμα πως αν δείξουν καλοσύνη θα γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης. Τελικά πόσο λανθασμένη είναι αυτή η πεποίθηση… Σίγουρα θα υπάρξουν κάποιοι που θα επιχειρήσουν να το κάνουν, μα αν είσαι στην θέση σου και στην δύναμή σου, αν παρατηρείς και γνωρίζεις τι έχεις γύρω σου, οι πιθανότητες μειώνονται δραματικά.  Και έστω ότι συμβεί, έχεις την δύναμη να το αλλάξεις. Και τελικά τι σημαίνει καλοσύνη όταν είσαι στην διοίκηση μιας επιχείρησης; Σημαίνει ότι είσαι ευγενής, ότι έχεις ενσυναίσθηση, ότι σέβεσαι την ύπαρξη και την προσωπικότητα του άλλου. Δημιουργείς περιβάλλον υγείας, ηρεμίας, δημιουργικότητας, υψηλής απόδοσης και ναι, χαράς. Γιατί η εργασία να μην μπορεί να συνδεθεί με την χαρά;

Πόσο βοηθά δηλαδή, το να μπαίνεις στο γραφείο σου με τα μούτρα κατεβασμένα ή αγριοκοιτάζοντας τους πάντες; Πόσο βοηθά, όταν ακούς τους υφισταμένους σου να γελούν να σπεύδεις να τους επαναφέρεις στην τάξη; Και τελικά, όπως λέει και ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη, «αδύνατο να μάθεις τα φρονήματα, τη σκέψη, την ψυχή του κάθε ανθρώπου προτού πάρει στα χέρια του εξουσία». Άραγε όσοι βρίσκονται σε θέση εξουσίας συνειδητοποιούν πόσο ξεγυμνώνονται τελικά μπροστά σε όσους εξουσιάζουν; Δεν μιλάμε για τα λάθη εδώ γιατί από αυτά μαθαίνουμε και προχωράμε και εξελισσόμαστε. Μιλάμε για ποιότητες…

Η αναδημοσίευση φωτογραφιών και κειμένων του blog, επιτρέπεται μόνο έπειτα από άδεια του annastories.gr