ΛΕΞΕΙΣ

Νάντια Σανταμούρη: «Αν θες να διώξεις το σκοτάδι, θα ασχοληθείς με το φως…»

Κάθε Δευτέρα απόγευμα, πριν ξεκινήσουμε το μάθημα γιόγκα βάζω κάτω το πατάκι μου, κάθομαι και σκέφτομαι την πρόθεσή μου. Με άλλα λόγια, σκέφτομαι τι θέλω να πετύχω, να καταφέρω έτσι ώστε το μάθημα και η όλη πρακτική να με οδηγήσει πιο κοντά σε αυτό. Και ενώ σκέφτομαι, η Νάντια αρχίζει και μας μιλά. Και δεν ξέρω πως γίνεται αλλά κάθε φορά είναι λες και βρίσκεται μέσα στο μυαλό μου! Αγγίζει ακριβώς αυτό που βιώνω εκείνες τις μέρες. Κάποιοι θα το πουν συντονισμό και άλλοι σύμπτωση. Η αλήθεια είναι ότι από κάθε δάσκαλο παίρνουμε δώρα μοναδικά. Η Νάντια, λοιπόν, έχει τα δικά της δώρα και η πορεία της η προσωπική δείχνει πως όταν είμαστε ανοιχτοί στα μηνύματα που μας στέλνει η ζωή και τολμάμε και θέλουμε κάτι πολύ και το αγαπάμε, τότε δεν μπορεί παρά να το πετύχουμε. Μετά από σπουδές στην Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης η Νάντια βρέθηκε στον χώρο της ελεύθερης ελληνικής τηλεόρασης. Μετά από μια πολύχρονη καριέρα εκεί και αναζητώντας ένα ακόμα κανάλι έκφρασης και δημιουργικότητας, βρέθηκε στον κόσμο της γιόγκα και της αυτοβελτίωσης και  μέσα από μια τελείως διαφορετική φιλοσοφία ύπαρξης πάνω σε τούτο τον πανέμορφο πλανήτη άλλαξε όλη της η ζωή! Ελπίζω να απολαύσετε την κουβέντα μας όσο την απολαύσαμε και εμείς!

Νάντια τι είναι για σένα η γιόγκα;

 Η καλύτερη μου φίλη…

Ας πούμε ένα βαθύ και ζεστό χαμόγελο μέσα μου.

Είναι το μονοπάτι που μου άνοιξε δρόμους προς τον εαυτό μου.

Μου άλλαξε την ζωή και με κράτησε μέσα μου και όχι… γύρω μου.

Είναι η συνειδητοποίηση και οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα «γιατί» που μας τυραννούν και μας κρατούν μακριά από τον αληθινό λόγο της ύπαρξής μας.

Πως από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έκανες τέτοια στροφή και αποφάσισες να γίνεις δασκάλα της γιόγκα;

Δεν θα έλεγα ότι έγινε κάποια στροφή… Θα το έλεγα εξέλιξη.

Η δουλειά μου στην τηλεόραση είναι δημιουργική και όταν βλέπεις κάτι το οποίο αγαπάς να γίνεται «κακός αέρας», προτιμάς να φύγεις από εκεί για να μην εισπνέεις δηλητήριο. Όταν παύει να γίνεται δημιουργικό αυτό που δίνεις και το βλέπεις να εξευτελίζεται και να γίνεται φθηνό, το παίρνεις και φεύγεις για να το σώσεις… και αυτό και την ψυχή σου. Εργάζομαι στην τηλεόραση αλλά όχι στην Ελεύθερη Τηλεόραση γιατί δεν ταιριάζω με τον κόσμο που επιλέγει αυτού του είδους την ψυχαγωγία. Και μιλάω για την Ελεύθερη τηλεόραση του «σήμερα» γιατί κάποτε ήταν αλλιώς τα πράγματα και πολύ διαφορετικά!

Έτσι η δημιουργικότητα πέρασε σ ένα άλλο επίπεδο πιο προσωπικό  και η γιόγκα δείχνει τον καλύτερο δρόμο για να μπορέσεις φτάσεις ακριβώς αυτό που πραγματικά αναζητάς και θέλεις στην ζωή σου. Έπειτα το να διδάσκεις γιόγκα προϋποθέτει και το να μαθητεύεις μια ζωή! Τι πιο δημιουργικό….

Οι περισσότεροι μαθητές σου γιατί πιστεύεις ότι ξεκινούν τα μαθήματα γιόγκα; Από μόδα; Λόγω μιας εσωτερικής δικής τους αναζήτησης ή επειδή απλώς ψάχνουν μια γυμναστική και είπαν να δοκιμάσουν και αυτό;

Όλα μαζί.

Υπάρχουν μαθητές που έρχονται για να θεραπεύσουν κάποιο θέμα στο σώμα τους. Υπάρχουν μαθητές που έρχονται επειδή είναι της μόδας. Υπάρχουν και οι μαθητές που έρχονται επειδή τους κάνει να αισθάνονται μέσα τους και έξω τους καλά. Υπάρχουν και αυτοί που έρχονται από μόδα και ανακαλύπτουν τελικά ότι ποτέ δεν τους ένοιαζε η μόδα στην πραγματικότητα και αλλάζουν ολόκληρη την οπτική τους απέναντι στη ζωή. Υπάρχουν και αυτοί που δεν τους αρέσει καθόλου.

Δεν ξέρεις ποτέ στ’ αλήθεια γιατί ξεκινάς κάτι…. σίγουρα όμως αν είναι αυτό που σου πρέπει θα φανεί άμεσα. Ξέρεις, μαζί με το στρωματάκι της γιόγκα, ξεδιπλώνεται και η ψυχή του καθένα μας. Εκεί είναι το στοίχημα…. Αν θα αντέξεις αυτό το συναπάντημα. Δεν είναι όλοι έτοιμοι πάντα γι αυτό. Όπως και να έχει όμως, είναι μια εμπειρία  που σίγουρα θα θυμάσαι θετικά!

Ποιες αλλαγές παρατηρείς συνήθως πάνω στους μαθητές σου μετά από μερικούς μήνες εξάσκησης;

Πρώτα απ’ όλα καλύτερη στάση του σώματος τους και περισσότερη γνώση στο πώς να κινούνται με αυτό στην καθημερινότητά τους. Από εκεί και πέρα, το που θέλει ο καθένας να φτάσει το βλέπεις και στην πρακτική του αλλά και στο πόσο συνεπής είναι στα μαθήματα του.

Η γιόγκα είναι μια ολιστική προσέγγιση. Χωρίς να το καταλάβεις αλλάζει ο τρόπος που σκέφτεσαι και δρας στη ζωή σου. Η δύναμη και η ευελιξία δεν έρχεται μόνο στο σώμα αλλά και στον εσωτερικό σου κόσμο …για να μην σου πω ότι από εκεί ξεκινάει για να φτάσει στο σώμα σου και να γίνει επικοινωνία και με τους γύρω σου.

Νάντια ποια πιστεύεις ότι είναι η μεγαλύτερη πρόκληση των ημερών μας;

 Το να μπορείς να διαχειριστείς τους ρυθμούς της επιβίωσης. Να είσαι εσύ και στο κέντρο σου…

Να θυμάσαι κάθε δευτερόλεπτο πως κάθε πρωί που ανοίγεις τα μάτια σου, σου δίνεται ένα δώρο ζωής για σένα και τους γύρω σου. Δυστυχώς σήμερα παρασυρόμαστε από τους ρυθμούς που μας θέλουν διαλυμένους ψυχικά (είναι το project τέτοιο). Είναι προτιμότερο να βουτάς μέσα σου και όχι στις μαύρες τρύπες που σε ρουφάνε.

Από μέσα σου βγαίνεις πολύ πιο δυνατός να διαχειριστείς τις ευθύνες σου. Στις μαύρες τρύπες χάνεσαι… Είμαστε ο καθένας μας, κύτταρο μιας κοινωνίας και οφείλουμε ο καθένας μας να είναι καλά ( όσο μπορεί) για να είναι υγιής και η κοινωνία.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πράξη αγάπης που μπορεί να κάνει ο καθένας για τον εαυτό του;

Να τον γνωρίσει… να τον πλησιάσει…. Να του δώσει χρόνο και χώρο, να τον αποδεχτεί και να τον ακούσει.

Δύσκολες πράξεις και επίπονες… αλλά για σκέψου πως ο εαυτό σου είναι ο μοναδικός άνθρωπος πάνω στη γη που είναι μαζί σου πάντα. Από την αρχή μέχρι την επόμενη αρχή…. Κοιταζόμαστε στον καθρέφτη για να διορθώσουμε κάτι επάνω μας. Πότε έχεις κοιτάξει τον καθρέφτη σου για να δεις ποιος πραγματικά είσαι πέρα από το κοινωνικό σου status και την αστυνομική σου ταυτότητα;

Κάθε μέρα γίνονται απίστευτα ξεκαθαρίσματα μέσα μας και δεν τα ακούμε γιατί δεν θέλουμε. Κουβαλάμε συναισθηματικά φορτία…. σφίγγουμε καταστάσεις… κρατάμε δυνατά και επτασφράγιστα «πρέπει»  που δεν μας ανήκουν πια…. και αυτός ο εαυτός πρέπει κάπου να νιώσει ότι δεν είναι μόνος του… ούτε εχθρός. Ξέρεις κάποτε η δασκάλα μου μας είπε… «νιώστε ότι είστε ο γονιός σας». Μεγάλη στιγμή… ίσως ήταν το καλύτερο δώρο που έδωσα στον εαυτό μου εγώ σαν Νάντια. Άλλαξαν πολλά …

Φόβοι! Τους ξεπερνάμε ή όχι;

Δεν τελειώνουν ποτέ οι φόβοι μας. Πάντα έρχονται εκεί μπροστά σου. Τους σέβεσαι και τους κοιτάς κατάματα. Μόνο έτσι χάνουν την δύναμή τους γιατί η ζωή είναι πολύ πιο δυνατή από τον φόβο. Πιστεύω πως ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να ερευνά και να εξερευνά και με αυτόν τον τρόπο να διαλύει τους φόβους. Ο φόβος είναι κάτι που ζει στον χώρο της άγνοιας. Όταν υπάρχει η διάθεση της γνώσης τότε φεύγει. Μπορεί να πάει πιο πέρα αλλά και η γνώση μπορεί να ακολουθήσει.

Εδώ θα σου μιλήσω για τον διαλογισμό και θα σου πω πως όλες οι απαντήσεις σε αυτά που μας φοβίζουν υπάρχουν μέσα μας και φωτίζουν τα σκοτεινά σημεία της άγνοιας. Αν καταφέρουμε φυσικά να αντέξουμε στο άκουσμα της σιωπής μας και να παρατηρήσουμε τη φύση. Όλα είναι δοσμένα με τις απαντήσεις τους αρκεί  αν μην απομακρυνόμαστε από τη φύση και από την χαρά μια στιγμής. Αν θες να διώξεις το σκοτάδι, θα ασχοληθείς με το φως…

Ποια είναι η ευχή σου για το 2018;

ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ είναι το ένα.

Δυστυχώς λείπει σε μεγάλο βαθμό αυτή η καλλιέργεια της ψυχής.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αρετή από το να νιώθεις και να ανταποκρίνεσαι! Είναι η διάνοια της καρδιάς!

Κοιτάζοντας πίσω την πορεία σου τι βλέπεις τώρα; Θα άλλαζες κάτι;

Όλα καλώς καμωμένα και για τον λόγο τους το καθένα. Η αλλαγή έρχεται με τη δράση και η δράση είναι χάρισμα του παρόντος. Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο δεν ξέρω ποιοι κανόνες θα με οδηγούσαν σε αλλαγές… Όμως, ξέρεις, το παρελθόν μας είναι αυτό που μας φέρνει εδώ που είμαστε και τα μαθήματα που πήρα και παίρνω είναι η εξέλιξή μου.

Καμιά φορά παρατηρώ τη ζωή μου και μου αρέσει που μοιάζει με ένα καρδιογράφημα σε ταχυπαλμία…. Το προτιμώ από την ίσια γραμμή! Είμαι σε ένα μονοπάτι που με κάνει να νιώθω ασφαλής και καλά με κάθε μου βήμα και κάθε μου ευχή. Κι αν το παρελθόν είναι αυτό που με οδήγησε εδώ, στον κόσμο της γιόγκα, δεν θα άλλαζα τίποτα.

Νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη γι αυτό και για τους δασκάλους μου που με οδηγούν κάθε στιγμή μέσα μου.

 

 

 

 

 

Creative Commons License Η αναδημοσίευση φωτογραφιών και κειμένων του blog, επιτρέπεται μόνο έπειτα από άδεια του annastories.gr