Σαντορίνη: Στο άγριο βασίλειο της Γης

Η Γη έχει πολλά βασίλεια μα στην Σαντορίνη βιώνεις την άγρια ομορφιά της. Πέτρα και ουρανός, θάλασσα και άνεμος. Στην Σαντορίνη όλοι έρχονται να δουν το ηφαίστειο και ύστερα τα άσπρα σπιτάκια, σκαρφαλωμένα στον άγριο, απότομο βράχο. Μας τραβά σαν μαγνήτης το νησί. Βασικά αυτό που μαγνητίζει είναι αυτό που αποκαλύπτεται από το εσωτερικό της Γης. Της ιερής Γης, μιας θεάς! Της θεάς Γαίας. Της μητέρας όλων μας. Μια ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά στην αγκαλιά της μητέρας. Έτσι δεν λέει ο μύθος; Ή μήπως δεν είναι μύθος; Φτιαχτήκαμε από χώμα και αλμυρό νερό και ο αέρας έφερε μέσα μας τη ζωή και μετά από το ταξίδι μας, πάλι εκεί επιστρέφουμε. Στην αγκαλιά της Γης.

Σαντορίνη…  βράχοι απότομα κομμένοι από ένα βίαιο ξέσπασμα. Βράχοι κόκκινοι, βράχοι μαύροι και ύστερα λευκοί. Λάβα, φωτιά και καπνός βγήκε κάποτε από τα έγκατα της Γης και άλλαξε τα πάντα. Αν αυτό δεν υπενθυμίζει την δύναμη της Γαίας, τότε τι είναι; Άραγε σέβεσαι την ιερότητα της Γης; Σέβεσαι την αιώνια μητέρα; Σέβεσαι την θηλυκή Αρχή; Την αποδέχεσαι; Την αγκαλιάζεις; Την ευχαριστείς; Την ευγνωμονείς; Αν όχι… θα εκπλαγείς όταν αυτή η δύναμη βγει άναρχα στην επιφάνεια. Θα εκπλαγείς όταν θα σου βάλει τα όρια. Μην έχεις αμφιβολία. Θα τα βάλει για να προστατευτεί, για να μάθεις ότι δεν είσαι εσύ ο παντοδύναμος, για να σεβαστείς το χώμα που πατάς και τον αέρα που αναπνέεις.

Θυμάσαι πως γεννήθηκε εκείνη που συμβολίζει την ομορφιά, την αρμονία, την γονιμότητα, τον έρωτα και την ελευθερία; Ήταν η Γαία που δεν άντεχε να βλέπει τα παιδιά της παραχωμένα στα έγκατά της από τον Ουρανό που κάποτε αγάπησε. Παραχωμένα, δηλαδή περιορισμένα. Ο Κρόνος>χρόνος έφερε την λύση. Πάλεψε με τον πατέρα του, τον Ουρανό, και από τα γεννητικά όργανα του τελευταίου που έπεσαν στην θάλασσα αναδύθηκε η θεά Αφροδίτη. Από το αίμα του Ουρανού που έπεσε στην στεριά γεννήθηκαν οι Ερινύες. Τρεις στον αριθμό, άγριες και τρομακτικές. Από το νερό>συναίσθημα της Γης γεννήθηκε η Αφροδίτη. Από την στεριά>στερεά>λογική προέκυψαν οι Ερινύες που κατατρέχουν εκείνους που εγκληματούν κατά της φυσικής και ηθικής τάξης των πραγμάτων.

Αχ, αγαπημένη ελληνική μυθολογία… Πόση σοφία, πόσες αλήθειες κρύβεις μέσα σου και τις αποκαλύπτεις σε όσους σε αγκαλιάζουν και σε ερωτεύονται! Η βία απέναντι στη Γαία, στη θηλυκή αρχή, γεννά “τέρατα”. Μα πάντα στο τέλος έρχεται το αντίτιμο. Αν η Γαία δεν είχε ζητήσει βοήθεια από τον Κρόνο δεν θα είχαμε την Αφροδίτη. Και η Αφροδίτη ποιον παντρεύτηκε; Τον Ήφαιστο. Τον ύψιστο τεχνίτη, θεό της φωτιάς. Από τα ηφαίστεια μεγεθύνεται η δύναμή του. Μην ξεχνάτε… Το ηφαίστειο της Σαντορίνης είναι ενεργό. Υπάρχει σιωπηλό, μα ενεργό.

Σαντορίνη, όπως λέμε Σάντα Ειρήνη, ήτοι Αγία Ειρήνη. Αυτό σε καλεί το νησί να κάνεις. Να βρεις την ειρήνη μέσα και έξω σου ακόμα και όταν όλα είναι άγρια, στεγνά και αμείλικτα. Όταν λυσσομανούν οι αέρηδες, όταν το νερό δεν φτάνει, όταν η σκιά είναι λιγοστή. Ειρήνη με τα στοιχεία του Σύμπαντος: Γη, Αέρας, Νερό, Φωτιά, Αιθέρας! Η στιγμή που ο ήλιος βουτά γοργά στο νερό στη δύση του, εκεί βιώνεται επιτέλους και ολοκληρωτικά η γαλήνη. Μα μη γελαστείς… Δεν θα τη βιώσεις μέσα από μια κάμερα. Η μαγεία αυτής της στιγμής δεν θα σε αγγίξει όταν η πρόθεσή σου είναι η προβολή από την σωστή γωνία. Δεν υπάρχει σωστή γωνία. Υπάρχει σωστή στιγμή. Μια στιγμή και ουπς πάει…

Νιώθω πως έρχεται το πλήρωμα του χρόνου εδώ στη Σαντορίνη. Τι θα αλλάξει; Τι θα αλλάξω; Τι θα αλλάξεις; Ποια βία θα σταματήσει ο καθένας μας; Αν έρθεις στη Σαντορίνη μην μείνεις στην επιφάνεια. Στις γκλαμουριές και τις σέλφι. Κοίταξε κατάματα τον πυρήνα της Γης. Γιατί σε τραβά σαν μαγνήτης; Ποια αλήθεια σου εμφανίζει ολόγυμνη μπροστά σου, που αναδύεται σαν την Αφροδίτη από τα καταγάλανα νερά της ελληνικής θάλασσας; Οι ερωτήσεις φέρνουν πάντα απαντήσεις… Και είναι για καλό!

 

 

 

Η αναδημοσίευση φωτογραφιών και κειμένων του blog, επιτρέπεται μόνο έπειτα από άδεια του annastories.gr