Με οδηγό την Αγάπη!
Είναι Κυριακή μεσημέρι με ένα πανέμορφο ανοιξιάτικο καιρό και τρώμε παρέα με αγαπημένους φίλους. Κάποια στιγμή ανοίγουμε σύντομη συζήτηση με τον άνδρα που μας σερβίρει. «Είστε καλός άνθρωπος» του λέει η φίλη μου, και εκείνος απαντά: «Το κακό είναι αυτό που είναι. Αλλά για εμένα κακό είναι και εκείνοι που το βλέπουν να γίνεται και δεν κάνουν κάτι για αυτό…». Φεύγει γρήγορα για να συνεχίσει την εργασία του και έχω μείνει να σκέφτομαι τα λόγια του. Εδώ και μέρες βασάνιζα το μυαλό μου για το επόμενο άρθρο εδώ στο annastories.gr. Τώρα είχα ήδη το θέμα και δεν το είχα ακόμα καταλάβει… Χρειάστηκε στο καπάκι, όπως λέγεται στη καθομιλουμένη, να πέσω…
Φοβάμαι, άρα υπάρχω…;
Ο κορονοιός ενεργοποίησε όλους τους κρυμμένους αλλά και φανερούς φόβους μας, δικαιολογημένους αλλά και αδικαιολόγητους… Πριν δυο χρόνια περίπου έγραφα για την δύναμη της αγκαλιάς. Σήμερα, λόγω της πανδημίας του κορονοιού που συμπλήρωσε ήδη ένα έτος, κρατάμε την αγκαλιά μας μακριά για προστασία. Δική μας και των άλλων. Και αν η αγκαλιά είναι θεραπευτική, τότε γιατί το Σύμπαν μας έφερε μια τέτοια κατάσταση. Ορθολογικά, ίσως και συνομωσιολογικά, μπορεί να βρεθούν ένα σωρό λόγοι και αιτίες. Αλλά με ξέρετε ήδη… Πάντα προσπαθώ να το δω και από άλλες πτυχές το κάθε ζήτημα, πέρα από τις προβλεπόμενες. Έχω να γράψω στο μπλογκ μου πολύ καιρό. Δεν το εγκατέλειψα αλλά ένιωθα ότι δεν…
Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει
2020: Με τι θα το γεμίσεις;
Το άστρο της καινοτομίας
Στείλε μου μια κάρτα!
Όταν το σώμα «ψιθυρίζει» την αλήθεια του…
«Η ψυχή μέσα από το σώμα θέλει να σε κάνει να μάθεις ότι υπάρχουν κάποιες αρετές στη ζωή μας που πρέπει να καλλιεργούνται!» Μου πήρε χρόνια να καταλάβω ότι το σώμα μιλάει… Και όταν άρχισα να το συνειδητοποιώ, το δικό μου σώμα βασικά ούρλιαζε. Από καιρό μου μιλούσε με τον δικό του τρόπο αλλά που να το ακούσω? Πίστευα ότι αφού γυμναζόμουν τακτικά αυτό έφθανε. Μέχρι που έφθασα να ταλαιπωρούμαι από τις αλλεργίες 12 μήνες τον χρόνο και ήρθε μια στιγμή που κουράστηκα πολύ και είπα «Φθάνει! Κάτι πρέπει να γίνει! Κάτι πρέπει να κάνω!». Αναζήτησα βοήθεια και προχώρησα σε γενναίες αλλαγές στην διατροφή μου. Η αλήθεια είναι ότι με…
Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει
Θυμωμένοι άνθρωποι είναι οι πληγωμένοι άνθρωποι
Όταν πονάω το γλεντάω…
Πίσω από το εξώφυλλο!
Ιστορίες της Άννας
