• ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ

    Σαντορίνη: Στο άγριο βασίλειο της Γης

    Η Γη έχει πολλά βασίλεια μα στην Σαντορίνη βιώνεις την άγρια ομορφιά της. Πέτρα και ουρανός, θάλασσα και άνεμος. Στην Σαντορίνη όλοι έρχονται να δουν το ηφαίστειο και ύστερα τα άσπρα σπιτάκια, σκαρφαλωμένα στον άγριο, απότομο βράχο. Μας τραβά σαν μαγνήτης το νησί. Βασικά αυτό που μαγνητίζει είναι αυτό που αποκαλύπτεται από το εσωτερικό της Γης. Της ιερής Γης, μιας θεάς! Της θεάς Γαίας. Της μητέρας όλων μας. Μια ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά στην αγκαλιά της μητέρας. Έτσι δεν λέει ο μύθος; Ή μήπως δεν είναι μύθος; Φτιαχτήκαμε από χώμα και αλμυρό νερό και ο αέρας έφερε μέσα μας τη ζωή και μετά από το ταξίδι μας, πάλι εκεί…

  • ΛΕΞΕΙΣ

    Ο θλιμμένος ψίθυρος του πλάτανου

    Όλα θα φανούν. Και περισσότερο η αγάπη… “Είμαι εδώ περίπου 200 χρόνια. Σε θυμάμαι μικρή να παίζεις και να γελάς κάτω από την δροσερή σκιά μου. Θυμάμαι και την μαμά σου πριν από σένα να κάνει το ίδιο και την γιαγιά σου να με κοιτάζει και να χαλαρώνει έγκυος στα παιδιά της. Θυμάμαι τον Γιώργη να κάθεται στο πεζούλι δίπλα μου και να δροσίζεται κάθε Δευτέρα μεσημέρι μετά την αγορά και σένα να του πηγαίνεις το πιάτο με το φαγητό που σου έδινε η γιαγιά σου καθότι φτωχός και μόνος. Θυμάμαι γελούσα με τα αστεία πειράγματα του παππού σου στα αδέλφια του που είχαν έρθει για διακοπές από το εξωτερικό…