Φοβάμαι, άρα υπάρχω…;
Ο κορονοιός ενεργοποίησε όλους τους κρυμμένους αλλά και φανερούς φόβους μας, δικαιολογημένους αλλά και αδικαιολόγητους… Πριν δυο χρόνια περίπου έγραφα για την δύναμη της αγκαλιάς. Σήμερα, λόγω της πανδημίας του κορονοιού που συμπλήρωσε ήδη ένα έτος, κρατάμε την αγκαλιά μας μακριά για προστασία. Δική μας και των άλλων. Και αν η αγκαλιά είναι θεραπευτική, τότε γιατί το Σύμπαν μας έφερε μια τέτοια κατάσταση. Ορθολογικά, ίσως και συνομωσιολογικά, μπορεί να βρεθούν ένα σωρό λόγοι και αιτίες. Αλλά με ξέρετε ήδη… Πάντα προσπαθώ να το δω και από άλλες πτυχές το κάθε ζήτημα, πέρα από τις προβλεπόμενες. Έχω να γράψω στο μπλογκ μου πολύ καιρό. Δεν το εγκατέλειψα αλλά ένιωθα ότι δεν…
Δείξε μου το σερβίτσιο σου!
Τα hashtag με τον τίτλο “tablescape” έχουν ήδη φθάσει τις 455.000 στις αναρτήσεις του Instagram Τα σερβίτσια τσαγιού και οι κούπες είναι η μεγάλη μου αδυναμία. Θυμάμαι ότι γυρνώντας από ένα ταξίδι στην Ταϋλάνδη οι περισσότεροι επέστρεφαν με διάφορα σουβενίρ, μπαχαρικά και υφάσματα, εγώ κρατούσα σφιχτά αγκαλιά ένα σερβίτσιο τσαγιού από εξαιρετική πορσελάνη και ένα μαξιλάρι ελέφαντα!!!! Ακόμα και τώρα μετανιώνω που πήρα μόνο 4 κούπες αντί για 6. Μα τι σκεφτόμουν;;;;; Ούτε ξέρω…. Κάθε πρωί διαλέγω για τον καφέ μου διαφορετικό φλιτζανάκι ανάλογα με το κέφια. Το τοποθετώ πάνω στο αντίστοιχο σουπλά και το πιάτο του πρωινού φροντίζω να ταιριάζει χρωματικά. Βασικά, το θεωρώ ιεροσυλία να βάζεις την κούπα…