Ιστορίες της Αποστολίας   Το πρώτο παιδί, γένους θηλυκού. Το όνομα της γιαγιάς, της μητέρας του πατέρα, επιβεβλημένο : Κατερίνα λοιπόν. Το καμάρι το μπαμπά, η αγαπημένη της κας Τζιράς και του Μπαλού στο νηπιαγωγείο, του κου Κοντόπουλου στο δημοτικό. Τι γλυκό, χαριτωμένο κοριτσάκι με θεατρικότητα και νάζι! Το «Κατερίνα» είχε συνδεθεί με το θηλυκό, καθώς και όλα αυτά τα ευχάριστα στ’ αυτιά, χωρίς την γνώση ότι με κακομάθαιναν, ενώ δεν πρόσθεταν ούτε ένα γερό λιθαράκι στην αυτοεκτίμησή μου. Το «Κατερίνα» ένα εύθραυστο μπιμπελό με θέση στο καλό σκρίνιο, ώστε να τυγχάνει ιδιαίτερης περιποίησης και τακτικού ξεσκονίσματος. Μεγαλώνοντας φορτώθηκα και άλλα χαρακτηριστικά : το παιδί έχει μια καλλιτεχνική διάθεση, ζωγραφίζει, έχει και…