Ζήτω τα μελομακάρονα!

Εδώ και μέρες μπαίνω στον φούρνο της γειτονιάς και τα μελομακάρονα στην τεράστια πιατέλα μου κλείνουν το μάτι μαζί με τις δίπλες! Εγώ, φυσικά, γυρίζω με χάρη το κεφάλι από την άλλη και κάνω πως δεν είδα τίποτα…

-Αμάν βρε Γιάννη.. Από τώρα έβγαλες τα γλυκά των Χριστουγέννων; Θα μας καταστρέψεις! Χαχαχα!

Όπως έχω επισημάνει επανειλημμένα, όλοι στην οικογένεια της μητέρας μου είναι απίστευτοι γλυκατζήδες. Δεν λένε ποτέ όχι σε γλυκό και δεν θα αρκεστούν σε ένα μόνο κομμάτι… Η μητέρα μου δε, νομίζω έχει τα πρωτεία ανάμεσα στα αδέρφια της. Η γιαγιά μου συχνά έκρυβε τα γλυκά ή τέλος πάντων δυσχαίρενε την εύκολη πρόσβαση σε αυτά γιατί το θεωρούσε ντροπή να έρθει καλεσμένος στο σπίτι και να μην είχε κάτι να τον φιλέψει. Ωστόσο, από την μητέρα μου δεν μπορείς να κρύψεις τίποτα… Κρύψε ο, τι θέλεις και δεν υπάρχει περίπτωση να μην το βρει. Έτσι, έναν Δεκέμβρη, κάπου εκεί στην εφηβεία της, την ώρα που έστρωνε το κρεβάτι της γιαγιάς άκουσε κάτι να κουδουνίζει.

-Μα τι είναι αυτό;

-Γκλιν! Γκλιν!

Και τσάκ! Να τα κλειδιά της βιτρίνας στο σαλόνι! Εκεί που η γιαγιά έβαζε τις πιατέλες με τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα!

-Ω! Τι τύχη!

Κάθε μέρα η μητέρα μου έπαιρνε τα κλειδιά, άνοιγε κρυφά την βιτρίνα και τσίμπαγε τα μελομακάρονα. Αλλά εδώ υπήρχε ένα κόλπο… Έπαιρνε τα μελομακάρονα από την πίσω πλευρά της πιατέλας. Έτσι, η πιατέλα από μπροστά έδειχνε απείραχτη, ψηλή και πλούσια, ενώ από πίσω υπήρχε αέρας κοπανιστός! Μόλις έφτασε σε επικίνδυνο σημείο η αποψίλωση, αποφασίζει να μιλήσει στην γιαγιά.

-Μαμά βάλε αλλού τα κλειδιά της βιτρίνας γιατί θα τα φάω όλα τα μελομακάρονα!

-Που, που! Τα βρήκες; Βρε αθεόφοβη την τσάκισες την πιατέλα; Μα τι θα σας κάνω;

Σήμερα κανείς δεν κρύβει τα γλυκά. Υπάρχουν σε αφθονία. Μα σαν τα σπιτικά μελομακάρονα δεν έχει! Οι μυρωδιές που κατακλύζουν το σπίτι όταν ψήνονται και όλη η διαδικασία σε βάζουν άμεσα σε κλίμα γιορτής! Γι’ αυτό, στην περίπτωση που βρείτε τον χρόνο και την διάθεση σας παραθέτω εδώ την συνταγή για μελομακάρονα της μαμάς μου. Τα πλάθει με τέτοια αριστοτεχνία που νομίζεις ότι έχουν βγει από μηχανή. Μα η αλήθεια είναι ότι δεν μένεις μόνο σε ένα!

ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ

Υλικά:

1 ½ κούπα τσαγιού λάδι

½ κούπα τσαγιού βούτυρο τύπου βιτάμ

1 κούπα τσαγ. ζάχαρη

¼ κούπας τσαγ. Κονιάκ

¾ κούπας τσαγιού χυμός πορτοκάλι

Ξύσμα 1 πορτοκαλιού ακέρωτου

1 κιλό αλεύρι (κατά προτίμηση σκληρό)

2 κ. γλ. Baking powder

½ κ. γλ. Αλάτι

1 κ. γλ. Γαρύφαλλο

1 κ. γλ. Κανέλα

1 κ. γλ. Σόδα

Σιρόπι:

1 κούπα τσαγιού νερό

1 κούπα τσαγιού μέλι

1 κούπα τσαγιού ζάχαρη

 

Τρόπος παρασκευής:

Σε μια λεκάνη χτυπάμε το ελαιόλαδο με το βούτυρο που είναι σε θερμοκρασία δωματίου, τη ζάχαρη και το κονιάκ. Αφού λιώσει η ζάχαρη προσθέτουμε το γαρύφαλλο, την κανέλα, το αλάτι, τη σόδα και τον χυμό του πορτοκαλιού με το ξύσμα. Ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι με το baking powder. Συνεχίζουμε ελαφρά το ανακάτεμα μέχρι να σχηματιστεί μαλακή ζύμη.

Πλάθουμε τα μελομακάρονα και τα βάζουμε σε λαμαρίνα στρωμένη με λαδόκολλα. Αφήνουμε αποστάσεις γιατί θα φουσκώσουν και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 -180 βαθμούς αέρα για περίπου 20-25 λεπτά.

Σιροπιάζουμε την επόμενη ημέρα. Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το νερό, το μέλι και την ζάχαρη. Αφού λιώσουν ανακατεύουμε και αφήνουμε να βράσουν για 5-7 λεπτά μέχρι να δέσει ελαφρά το σιρόπι. Σε πολύ χαμηλή φωτιά, ίσα που να κρατά ζεστό το σιρόπι, βάζουμε δυο-δυο τα μελομακάρονα. Τα γυρνάμε δύο με τρεις φορές και τα βγάζουμε σε πιατέλα. Πασπαλίζουμε με το τριμμένο καρύδι.

Και όποιος δεν τα θέλει μελωμένα, τα τρώει έτσι σκέτα σαν μπισκότα!

Καλές γιορτές να έχουμε!

Η αναδημοσίευση φωτογραφιών και κειμένων του blog, επιτρέπεται μόνο έπειτα από άδεια του annastories.gr